به گزارش تا شهدا؛ ۲۲ اسفند سال ۹۴ قرین گشته با شب شهادت مادر پهلو شکسته شهداء، مادری که شهداء گمنامی را از این بانو به ارث دارند،چه تقارن خجسته ای، روایت هست که هیچ عبادتی درست نیست مگر به توبه و رجوع، و هیچ توبه ای پذیرفته نیست جز به سپاس و ستایش، و اینها تمام نیست جز به سیاحت و ریاضت، و اینها هیچ یک حاصل نگردد مگر به مداومت رکوع و سجود، و هیچ یک از کارها سازگار نباشد مگر به امر به معروف و نهی از منکر و اینها همه را مرز و حدی است که نگهبانی و پاسداریش ضروری است که پاسدار این حد و مرزها شهدا هستند.
هیچ کس نیست که به ارزش از رشادت های شهداء بزرگوار انقلاب اسلامی و ۸ سال دفاع مقدس و شهدای مدافع حرم، واقف و معترف نباشد ولی به هر حال به عنوان اقدامی نمادین در تقویم جمهوری اسلامی ایران روز ۲۲ اسفند به عنوان روز بزرگداشت مقام شهداء، نام گذاری شده است و در این روز معمولاً مردم در سراسر کشور بر سر مزار شهدا حاضر شده و ضمن ادای احترام به پرستوهای خونین بال میهن، با آرمانهای آن الگوهای ایثار و استقامت، شجاعت و شهامت و پاسداران حریم ولایت، تجدید میثاق می نمایند تا در ادامه راه، از نور شهدا که شمع محفل بشریت اند، بهره بجویند.
ما بازماندگان از قافله شهداء هم اکنون وظیفه داریم تا با هرچه باشکوه تر برگزار نمودن مراسم روز۲۲ اسفند، هرچند ناچیز ولی اندکی از دین عظیمی که در مقابل شهداء داریم را اینگونه به جا آوریم، چند سالی است که شاهد پررنگتر شدن این روز در جامعه هستیم، امید آن داریم تا مسئولین نهادها و ارگان ها، امسال را نیز با برپایی مراسمات ویژه و درخور شأن شهداء، در خاطره ها ثبت نمایند و دعای خیر شهدای عظیم الشأن مان بالاخص شهدای مدافع حرم، این گمنامان دفاع از حریم ولایت، که به راستی سال۹۴،سال رشادت ها و جانفشانی ایشان بوده، شامل حالمان گردد. آمین
البرز ناصری، خادم الشهداء، ۱۰ اسفند ۹۴
