نگاهی به سروده ها برای ماهی های در خاک
تا شهدا – موضوع شهدای غواص و دست های بسته آنها برای بسیاری از اهالی درد و از جمله شاعران کشورمان سوژه هنرورزی شده و این روزها اشعار بسیاری در فضای مجازی با موضوع غواصان شهید منتشر می شود.
اشعار زیر، گزیده ای از شعر شاعران کشورمان درباره این ماهی های دست بسته در خاک است.
حمید نظر دنیوی
می آمدی و از تو بجز استخوان نبود
جز یک طناب روی دو دستت نشان نبود
از این مصیبتی که به تابوتتان نشست
دوش تمام مردم ما را توان نبود
رفتی و باد بوی تو را سوی ما کشاند
از کاروان بجز جرس کاروان نبود
تا روز حشر العماره زچشمان من فتاد
این نقشه کاش روی زمین این زمان نبود
با گریه دست‌های تو را باز می‌کنیم
ما را جز اشک هیچ به چشمانمان نبود
کاش آسمان زمرگ پرستو به سر زند
کاش این زمین ز داغ شما پیرهن درد
کاش استخوان آمده این نوحه بشنود
ماداغ دار روی شماییم الی الابد
——-
عباسعلی سپاهی یونسی
جای ماهی کجاست؟ در دریا
پس چرا زیر خاک‌ها بودند؟
ماهی و خاک! قصه تلخی است
کاش در آب‌ها رها بودند
دست بسته به شهر آوردند
صد و هفتاد و پنج ماهی را
ماهی و دست بسته زیر خاک!
من نمی فهمم این سیاهی را
این سیاهی که یک نفر با خاک
بکشد ساکنان دریا را
ماهی و دست بسته زیر خاک
حل کند یک نفر معما را!
بیست و نه سال منتظر بودیم
پیرمان کرد داغ ماهی‌ها
خانه روشن شد از رسیدنشان
تا که طی شد فراق ماهی‌ها
دکتر افشین یدالهی
غواص‌ها
غرق نمی‌شوند
رفته‌اند که غرقه شوند
.
دست بسته هم زنده به گورشان کنند
اسیر نمی‌شوند
دست و پا نمی‌زنند
نمی‌میرند
گور را زنده می‌کنند
گور
دریا می‌شود
و آنقدر
در دریایِ خاک
پرواز می‌کنند
که سال‌ها بعد
سبکبارتر از زمان رفتنشان
با غنیمت صلح
از جنگ برگردند
.
آنها
سهمشان را از گور
گرفته‌اند
.
غواص‌ها را
باید
به دریا سپرد…
….
———
وحید یامین پور
کجاست مرد دلیری که نیل بشکافد
حجاب توطئه را با دلیل بشکافد
همان که فاتح نیل و نهنگ اروندست
همان که بر سر پیمان عشق پابند است
خوش آمدید که در شهر ما هوا پس بود
که در نبود شما آشیان کرکس بود
به انتظار تو از کربلای چار، دچار
به خاطرات تو یک عمر آزگار دچار
تن سلامت تو زیر خاک، یک راز است
و دست بسته تو مثل بال پرواز است
بیا و یک تنه تحریم عشق را بشکن
بیا و حلقه تنگ دمشق را بشکن
بیا و معنی دستان بسته افشا کن
بیا و غائله‌ای پرخروش برپا کن
