كاش هر كسي دوست شهيدش را پيدا كند

تا شهدا؛ و هرگز گمان مبر كساني كه در راه خدا كشته شدند مرده‌اند، بلكه زنده‌اند و در نزد پروردگارشان روزي داده مي‌شوند. (آيه ۱۶۹ سوره آل‌عمران)

تلفن همراهم زنگ مي‌خورد. آن سوي خط پسر جواني است كه مي‌خواهد درباره يكي از شهدا صحبت كند. شور و شوق وصف نشدني‌اش را كيلومترها اين طرف‌تر و از ميان رشته سيم‌هاي تلفن حس مي‌كنم.

داستانش ماجراي عجيبي دارد و عجيب‌تر آنكه اين براي بار چندم است كه با كسي با چنين سرگذشت و پيشامدي مواجه مي‌شوم كه آن را برايم تعريف مي‌كند. پسر جوان مي‌گويد كه مدتي قبل بنا به يك اتفاق گوشه‌هايي از زندگي يكي از شهيدان دوران دفاع مقدس را مي‌خواند و بعد به دليل كنجكاوي‌اش به كندوكاو درباره آن شهيد مي‌پردازد و پس از مدتي چنان درگير سبك زندگي، نوع تفكر و منش شهيد مي‌شود كه مسير زندگي‌اش به كل تغيير مي‌كند. تعريف مي‌كرد كه تا پيش از آشنايي با شهيد چندان علاقه‌اي به بحث و موضوعات دفاع مقدس نداشته ولي الان يكي از علاقه‌مندان پيگيري موضوعات مربوط به شهداست. از شهيدي كه اسمش را نگفت (چون آن را مثل يك راز مقدس براي خودش مي‌دانست) طوري حرف مي‌زد كه انگار از دوستي چندين ساله سخن مي‌گويد. كسي كه سال‌ها همنشينش بوده و هزاران راز مگو با هم دارند. مي‌گفت كه به بركت وجود شهيد و به بركت آشنايي با او مسير زندگي‌اش عوض شده و از او انسان ديگري ساخته است.

چند ماه پيش هم با دوستي كه كارمند يكي از اداره‌جات دولتي بود صحبت مي‌كردم و تعريف مي‌كرد كه پس از خواندن زندگينامه يكي از شهيدان، چنان درگير او شده كه شب‌ها وقتي از اداره به خانه برمي‌گردد به تحقيق و تفحص در زندگي شهدا مي‌پردازد و كاملاً داوطلبانه هر كاري كه از دستش بربيايد، در مجالس و مسائل به شهدا انجام مي‌دهد. از آرامشي كه حالا در زندگي‌اش پيدا شده و از مسيري كه انگار تازه پيدايش كرده صحبت كرد. با هر كلام موجي از رضايت در صورتش نقش مي‌بست و با افتخار از كاري كه انجام مي‌داد مي‌گفت.

بعد از صحبت با پسر جوان تلفن را قطع و واژه‌هايش كه مثل زنگ در مغزم صدا مي‌كنند را مرور مي‌كنم. شهدا با اينكه امروز نيستند ولي حضورشان در زندگي‌مان تأثيرگذار است. تنها كافي است صدايشان كنيم. آنها همين گوشه و كنار صدايمان را خواهند شنيد. كاش هر كسي شهيدش را پيدا مي‌كرد و آن شهيد چراغ راه زندگي‌اش مي‌شد. ما شهيدان بزرگ و والامقام كم نداريم كه مرور چند خط از طرز تفكر و زندگي‌شان چنان ما را درگير خودش مي‌كند كه مسير زندگي‌مان را عوض خواهد كرد. شهدا زنده‌اند، منتظرند و نظاره‌گرند كاش هر كسي دوست شهيدش را پيدا كند.