برای این طلبه خواب و استراحت معنا ندارد!

 

چقدر شب ها اتفاق می افتاد که ساعت یک و دو بعد از نیمه شب بلند می شد و با بعضی از دوستانش راه می افتادند و به سراغ بیمارستان ها می رفتند؛ به عیادت مجروحین و جانبازان و رسیدگی می کند یا نمی کند؟

 

این کارها را می کرد تا اگر نقصی وجود دارد پیگیری کرده و با مسئولین تماس بگیرد.

 

او یک انسان نمونه و استثنایی بود. در طول این دوستی چند ساله ای که با او داشتم یک بار یادم نمی آید که دیده باشم از کار خسته شده باشد!

 

هرگز آثار کسالت و انزجار از کار در چهره این مرد عزیز و بزرگوار ندیدم.

 

 

* جام نیوز